Even voorstellen: Ann Taveirne
‘Mijn passie is het begeleiden van patiënten met kanker in alle fases van de behandeling. Ook als iemand uitbehandeld is, kan een oncologiefysiotherapeut nog veel bieden. We hebben het immers over het welbevinden van mensen.’
‘Als ik de ogen weer zie fonkelen, heb ik iets bereikt.’
Ann Taveirne, eigenaar van het gelijknamig Centrum voor Fysiotherapie & Revalidatie, is van Belgische origine en studeerde in 1984 af als algemeen fysiotherapeut. Haar scriptie ging over oedeemtherapie. ‘Daar was in die tijd weinig over bekend, ik vond het toen al een interessant onderwerp.’
Nadat ze een aantal jaren in West-Vlaanderen haar vak heeft uitgeoefend, brengt de liefde haar in 1997 naar Nederland. ‘Ik ging (opnieuw) oedeemtherapie, natuurgeneeskunde, dry needling en trigger-point therapie studeren en kreeg in 2001 de kans om in Broek op Langedijk voor mezelf te beginnen. Al snel sloten Alex en Liesbeth zich bij mij aan.’ Het is het begin van een loopbaan waarin fysiotherapie, ondernemerschap en samenwerking centraal staan en waarin de praktijk van klein naar groter groeit.
In 2005 wordt het pand in Heerhugowaard gekocht, tien jaar later rondt Ann haar studie tot oncologiefysiotherapeut MSc af. ‘Ik zag dat veel patiënten last hebben van vermoeidheid, een klacht die en zowel fysiek als mentaal belemmert. Daar wilde ik graag mee aan de slag. Wat kan ik doen en wat kan de patiënt zelf? Het geeft veel vertrouwen als je weer controle over je lichaam krijgt.’
Het is de liefde voor het vak die de praktijk maakt tot wat het nu is.
‘Als praktijkhouder heb ik ook andere verantwoordelijkheden. Ik heb het netwerk oncologische zorg opgezet en werk nauw samen met verwijzers en het ziekenhuis. Het is veel meedenken, maar ook nieuwe wegen durven inslaan.’
En dan het team. ‘Het is een uitdaging om de juiste kansen te bieden. En als je dan ook nog eens de sterke kanten naar voren haalt, dan functioneert het team optimaal. Ik ben er enorm trots op om te zien hoe iedereen werkt. En dat alles met de patiënt als uitgangspunt!’
Door: Nel Kleverlaan